Lichaamstaal van een hond – Communicatie

Honden communiceren voornamelijk met elkaar via hun lichaamshouding. Tijdens een ontmoeting is het van belang om de onderlinge rangpositie vast te stellen. Hierbij spelen de combinatie van de houding van de staart en de stand van de oren de belangrijkste rol.

Dominant versus deemoedig

Een hoog gedragen staart, vaak ook naar boven toe gekruld, in combinatie met rechtopstaande, iets naar voren gerichte, oren duidt op een zelfverzekerde houding en geeft een hoge rangpositie aan. Een laag gedragen staart, ontspannen naar beneden hangend, in combinatie met oren die naar achteren toe in de nek liggen, geeft een onderdanige, deemoedige houding aan waarmee de hond aangeeft dat hij de leiding en de hogere rangpositie van de andere hond vrijwillig accepteert.

Ambivalent

De lichaamshoudingen die dominantie en deemoed uitdrukken, bevinden zich aan weerszijden van een breed spectrum, ze zijn erg duidelijk en niet mis te verstaan. Honden laten echter veel vaker een ambivalente lichaamshouding zien.

Wanneer een hond de oren naar voren heeft gericht, maar de staart naar beneden heeft, of andersom, laat hij eigenlijk twee tegengestelde signalen zijn. Het is een zogenaamde ambivalente lichaamshouding en die duidt onzekerheid aan. De hond weet niet wat zijn rangpositie is, of hij wordt gedwongen gedrag te vertonen dat hoort bij een hogere positie dan welke hij geestelijk aan kan. Hierdoor voelt hij zich onzeker. Vaak gaat dit ook gepaard met luid en nerveus geblaf.

Angstig

De vierde lichaamshouding die we onderscheiden drukt angst uit. De hond heeft een staart die helemaal naar beneden toe gekruld is tussen de achterpoten en combineert dit met oren die helemaal stijf naar achteren plat liggen. Hij probeert zich klein te maken en drukt zich weg, het liefst wil vluchten, maar de angst doet hem verstijven.